Μία ἀπό τίς ὑποσχέσεις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τήν ὁποίαν ἔδωσε εἰς τούς ἁγίους Μαθητές καί Ἀποστόλους Του ἦταν: «Πορεύομαι ἑτοιμάσαι τόπον ὑμῖν καί ἐάν πορευθῶ καί ἑτοιμάσω ὑμῖν τόπον πάλιν ἔρχομαι καί παραλήψομαι ὑμᾶς πρός ἐμαυτόν, ἵνα ὅπου εἰμί ἐγώ, καί ὑμεῖς ἦτε» (Ἰωάν. ιδ’ 2-3).
Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος προσευχόμενος, ζητεῖ ἀπό τόν ἐπουράνιο Θεό καί Πατέρα Του: «Θέλω ἵνα ὅπου εἰμί ἐγώ κἀκεῖνοι ὦσι μετ᾽ ἐμοῦ ἵνα θεωρῶσι τήν δόξαν τήν ἐμήν ἥν δέδωκάς μοι» (Ἰωάν. ιζ’ 24).
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς προτρέπει• «Σπουδάσωμεν οὖν εἰσελθεῖν εἰς ἐκείνην τήν κατάπαυσιν» (Ἑβρ. δ’ 11).
Ὁ θεῖος καί Εὐαγγελιστής Ἰωάννης εἶδεν τόν μακάριον αὐτόν τόπον τῆς αἰωνίας καταπαύσεώς μας καί διά τῆς γραφίδος του τόν περιγράφει εἰς τά κεφάλαια κα’ καί κβ’ τῆς Ἀποκαλύψεως. Ἤκουσε δέ ἀπό τοῦ στόματος τοῦ Θεοῦ ὅτι: «ὁ νικῶν κληρονομήσει ταῦτα» (Ἀποκ. κα’ 7). Αὐτήν τήν κληρονομίαν θά καλέσει ὁ Κύριος νά λάβουν οἱ δίκαιοι, ὅταν θά στραφεῖ πρός αὐτούς λέγων: «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπό καταβολῆς κόσμου» ( δηλ. «τήν ἑτοιμασμένη γιά σᾶς ἀπό τόν καιρό τῆς δημιουργίας») (Ματθ. κε’ 34).
Τήν ὡραιότητα τοῦ Παραδείσου εἶδεν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅστις «ἡρπάγῃ εἰς τόν Παράδεισον καί ἤκουσεν ἄρρητα ρήματα, ἅ οὐκ ἐξόν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι» (Β’ Κορινθ. ιβ’ 4).
Ὁ Παῦλος ἁρπαγείς πρῶτον εἰς τόν τρίτον οὐρανόν καί ἐκ τούτου πάλιν εἰς τόν Παράδεισον ἀνέβη εἰς μυστικώτατα θεάματα καί ἀποκαλύψεις βαθυτέρας τῆς ὑπερουσίου Θεότητος. Ταῦτα πάντα εἶναι τελείως ἄγνωστα εἰς τόν νοῦν καί ἄρρητα εἰς τόν λόγον, καί δέν εἶναι δυνατόν στόν καθένα νά τά δεχθῆ καί τά νοήση, ἄν δέν ἐξέλθη ἀπό τήν ἀνθρωπίνην φυσικήν εὐτέλειαν καί ταπείνωσιν καί νά ἀνεβῆ εἰς τό ὑπέρ φύσιν μέ τήν ἄρρητον δύναμιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Διά νά ὁμιλήσωμεν λοιπόν περί τοῦ Παραδείσου θά καταφύγωμεν εἰς τίς ἐμπειρίες, τίς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἐμπειρίες, τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, οἱ ὁποῖοι ἀξιώθηκαν ὅπως ὁ Παῦλος ἔτι ζῶντες νά εἰσέλθουν εἰς τόν Παράδεισον. Ἐξ ὅσων ἐπετράπη εἰς ἐκείνους νά ἐννοήσουν καί νά ὁμιλήσουν θά δανεισθῶ ἔνια – μερικά – διά τήν κοινήν πάντων ἡμῶν ὠφέλειαν καί οἰκοδομήν.
Ἀπό ἐκεῖνα τά κεκρυμμένα πλούτη, ἀπό τούς αἰωνίους θησαυρούς τῆς Πατρικῆς θείας ἀγάπης, ἐπέλεξα νά παρουσιάσω εἰς τήν ἀγάπην Σας. Ἵνα ἐκ τῆς γνώσεως ταύτης αὐξηθῆ ὁ πόθος καί ἡ ἐπιθυμία νά γίνωμεν μέτοχοι τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν τά ὁποῖα ἡ χρηστότητα τοῦ Θεοῦ Πατρός ἡτοίμασε διά τούς ἀληθῶς ἀγαπῶντας Αὐτόν.
π. Πλακίδας Deseille
