Τα αποτελέσματα της διαρκούς και δυνατής προσευχής!

<<Κάποιος ερημίτης, καθόταν έξω από το κελλί του, που ευρισκόταν ψηλά σε ένα βράχο και έβλεπε απέναντι το ποτάμι, να έχει φουσκώσει.

Εκείνη την ημέρα έβρεχε καταρρακτωδώς, είχε κατεβάσει πολύ νερό, με αποτέλεσμα να διακοπεί το πέρασμα από μία γέφυρα, που υπήρχε εκεί. Σε μιά στιγμή βλέπει κάποιον, που είχε την ανάγκη να περάσει το ποτάμι. Τον βλέπει λοιπόν,  να γονατίζει και να προσεύχεται στον Θεόν, γιά να τον βοηθήσει να περάσει απέναντι. Μπροστά σε αυτό το θέαμα, ο ερημίτης σήκωσε και αυτός τα χέρια του στον Ουρανό και προσευχήθηκε γι’ αυτόν. Μετά από πολλή ώρα σηκώνεται ο άνθρωπος, κάνει τον Σταυρό του και μπαίνει μέσα στο ποτάμι, αλλά το ποτάμι τον παρέσυρε και τελικά πνίγηκε…

Ο ερημίτης σοκαρίσθηκε… Γιά πολλή ώρα δεν μπορούσε να συνέλθει…

«Γιατί δεν εισακούσθηκαν οι προσευχές μας;», αναρωτήθηκε.

Μετά από λίγο έρχεται κάποιος άλλος άνθρωπος στο ποτάμι, κάνει τον Σταυρό του, μπαίνει στο ποτάμι και περνάει απέναντι!

Σάστισε ο ερημίτης!

«Πού είναι η Δικαιοσύνη του Θεού;», αναρωτήθηκε.

Γονατίζει τότε και λέει:

«Δεν σηκώνομαι από εδώ, Κύριε, αν δεν μου πεις γιατί ενήργησες έτσι…»

Ο Θεός τότε, που είναι Αγαθός και συγκαταβαίνει στην αδυναμία του ανθρώπου,  στέλνει έναν Άγγελο, γιά να διαφωτίσει τον ερημίτη, και του λέει:

«Τί κάνεις εδώ, γέροντα; Γιατί προσεύχεσαι;».

«Να, γιά κάτι που είδα και σκανδαλίσθηκα», και του ανέφερε τα δύο περιστατικά που είδε στο ποτάμι.

Ο Άγγελος τότε του λέει:

«Αυτός που δεν πνίγηκε, προσευχόταν καθημερινά και θα συνέχιζε να προσεύχεται!! Ενώ αυτός που πνίγηκε, προσευχήθηκε μόνο τώρα που είχε ανάγκη. Ούτε προσευχόταν, αλλά και ούτε και θα προσευχόταν στο μέλλον».

Δεν κοροϊδεύεται και δεν γελιέται ο Θεός! Όποιος προσεύχεται και θυμάται τον Θεόν μόνο στην ανάγκη του, ο Θεός δεν τον ακούει! Ακούει εκείνους που προσεύχονται καθημερινώς και ευρίσκονται εν μετανοία!!>>!!!

Δημήτριος Παναγόπουλος – Λαϊκός Ιεροκήρυξ (1916-1982)

πηγή: dromokirix.gr

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Αυτό μόνο ζη­τεί ο Θεός από σένα..

Αυτό μόνο ζη­τεί ο Θεός από σένα:

α) να πο­νέ­σει η καρ­διά σου, για τη λύπη που Του προ­ξέ­νη­σες (με τις αμαρ­τί­ες σου)
β) να μι­σή­σεις πε­ρισ­σό­τε­ρο από κάθε άλλο την αμαρ­τία, μι­κρή και με­γά­λη
γ) να προ­σφέ­ρεις όλο τον εαυ­τόν σου σ’ Αυτόν και να δο­θείς με διά­θε­ση και καρ­δια­κή αγά­πη πάν­το­τε και για κάθε πράγ­μα στο θέ­λη­μά Του και στην υπο­τα­γή Του και
δ) να ελ­πί­ζεις και να έχεις στα­θε­ρή πί­στη, ότι Αυτός θα σε συγ­χω­ρέ­σει, θα σε κα­θα­ρί­σει και θα σε φυ­λά­ξει από όλους τους εχθρούς.

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

*****

Δεν σου ζη­τά­ει ο Θεός να ανε­βείς το πιο ψηλό βου­νό.
Δεν σου ζη­τά­ει να πε­ρά­σεις κο­λυμ­πών­τας τον Ωκε­α­νό ή να σκά­ψεις τόσα και τόσα στρέμ­μα­τα γης ή να μεί­νεις νη­στι­κός ή να φο­ρέ­σεις τρί­χι­νο σάκ­κο.
Τί σου ζη­τά­ει;
Να εν­δια­φερ­θείς για τους άλ­λους, να μοι­ρά­σεις μαζί τους το ψωμί σου.
Σου ζη­τά­ει να στα­μα­τή­σεις τις αδι­κί­ες.
Πές μου, υπάρ­χει πιο εύ­κο­λο απ’ αυτό;
Αλλά και αν και αυτό το θε­ω­ρείς δύ­σκο­λο, σκέ­ψου τι βρα­βεία σε πε­ρι­μέ­νουν και τότε θα σου φα­νούν εύ­κο­λα.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

ΠΗΓΗ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Πότε ο Θεός στέλνει την χάρη Του στον άνθρωπο;

Άγιος Παΐσιος

– Γέροντα, πότε οικονομάει Ο Θεός νά αισθανθεί κάποιος ευωδία;

– *Ορισμένες φορές, Γέροντα, εκεί που λέω την ευχή και ζητώ το έλεος του Θεού, αισθάνομαι κάποια αλλοίωση μέσα μου, μια κατάνυξη.*

– Όταν ο άνθρωπος ζητά ταπεινά το έλεος του Θεού και αναγνωρίζει την αμαρτωλότητά του, τότε ο Θεός του στέλνει την Χάρη Του και αλλοιώνεται πνευματικά. Πονάει που λύπησε τον Θεό με τις αμαρτίες του, μετανοιώνει, νιώθει συντριβή, και ο Θεός τον ανταμείβει με αυτήν την θεία παρηγοριά.

– *Γέροντα, όταν λέω την ευχή, νιώθω μια παρηγοριά, μια χαρά. Αυτό είναι από τον Θεό ή είναι πλάνη;*

– Καλό είναι αυτό, αλλά καλύτερα να μη δίνης σημασία. Όταν ο άνθρωπος δεν δίνει σημασία σε αυτά, ο Θεός συγκινείται περισσότερο και τον βοηθάει με άλλον τρόπο. Να προσέξεις να μη ζητάς να προσευχηθεις, για να νιώσεις ευχαρίστηση. Το παιδάκι τρέχει στον πατέρα του, όχι γιατί θα του δώσει σοκολάτα, αλλά γιατί τον αγαπάει· άλλο αν εκείνος θελήσει να του δώσει και σοκολάτα. Η προσευχή που κάνουμε, για να νιώσουμε αγαλλίαση, και όχι για να ενωθούμε με τον Θεό, δεν είναι πραγματική προσευχή.