Ο Μακάριος γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1731 και ήταν γιος του Γεωργίου και της Αναστασίας Νοταρά. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στην πατρίδα του.
Από πολύ νωρίς αγάπησε την μοναχική ζωή και φεύγει κρυφά από τους γονείς του για το Μέγα Σπήλαιο. Ο πατέρας του όμως τον ανακάλυψε και τον οδήγησε πίσω στο σπίτι. Μη θέλοντας να δυσαρεστήσει τους γονείς του, οι οποίοι τον αγαπούσαν πολύ, δεν έφυγε από κοντά τους , αλλά ζούσε μέσα στο σπίτι του ως ασκητής.
Όταν κάποιο καιρό η Κόρινθος είχε έλλειψη δασκάλου, ανέλαβε αυτός δωρεάν την διδασκαλία των νέων. Ως δάσκαλος διέπρεψε και αγαπήθηκε για την σεμνότητα της ζωής του από τους Κορίνθιους. Μετά τον θάνατο του επισκόπου τους Παρθενίου, πρότειναν στον Πατριάρχη Σαμουήλ τον Μακάριο -λαϊκό τότε - για διάδοχό του.
Το 1764, με σύμφωνη γνώμη κλήρου και λαού της Κορίνθου, ψηφίζεται αρχιεπίσκοπος Κορίνθου. Στον θρόνο του παραμένει μόνο πέντε χρόνια. Το 1768, με την κήρυξη του Ρωσσοτουρκικού πολέμου, ο Μακάριος καταφεύγει με την οικογένειά του στην Ζάκυνθο και από εκεί στην Ύδρα, όπου ησυχάζει σε κάποια μονή.
Όταν ηρέμησαν τα πράγματα, η Σύνοδος της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως εκλέγει νέο επίσκοπο Κορίνθου. Τον απομακρύνουν αυθαίρετα και αντικανονικά. Από τότε και για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του , ζούσε φέροντας γενναία τον Σταυρό της άδικης εκδίωξής του. Όπως αναφέρει ο βιογράφος του, ο Αθανάσιος Πάριος: «αφοσιώθηκε με όλη του την επιμέλεια να ωφελεί και να σώζει τους απανταχού χριστιανούς, με την άδεια των κατά τόπους αρχιερέων, όχι μόνο το Ελληνικό αλλά και γενικότερο το χριστιανικό γένος».
Ο Μακάριος ονομάστηκε επίσκοπος και ιεραπόστολος του Αιγαίου – και όχι άδικα. Ταξίδευσε -όσο κανείς- στα νησιά και στα λιμάνια του Αιγαίου, στην Χίο, στην Ύδρα, στο Άγιο Όρος, στην Πάτμο, στην Ικαρία, στη Σμύρνη και αλλού. Ήταν απλός ταξιδιώτης, δεν φορούσε τα διακριτικά του επισκόπου, δεν είχε συνοδεία. Ταξίδευσε στο Αιγαίο ακαταπόνητα, χωρίς να σταματήσει, από την ηλικία των 40 ετών έως την ηλικία των 70 ετών, όταν η επανάσταση των υπόδουλων Ελλήνων προετοιμαζόταν με κάθε μυστικότητα.
Βρισκόμαστε στον δέκατο όγδοο αιώνα. Τα μηνύματα του Γαλλικού Διαφωτισμού έχουν φτάσει και στην Ελλάδα, τα πρώτα σχολεία έχουν ανοίξει με την βοήθεια πλούσιων Ελλήνων του Εξωτερικού, οι Έλληνες ναυτικοί, έχοντας την διακίνηση του εμπορίου στα χέρια τους, έχουν πλουτίσει και ετοιμάζονται να μετατρέψουν τα εμπορικά πλοία τους σε πολεμικά.
Είναι όμως και η εποχή κατά την οποία οι σκλαβωμένοι Έλληνες έρχονται σε επαφή με την γνώση. Τα νέα επιτεύγματα στους κλάδους της Επιστήμης διδάσκονται στην Ελλάδα. Μαζί με αυτήν την αναγέννηση των γραμμάτων, οι Έλληνες γνωρίζουν και κάποια άλλη αναγέννηση, που σημειώνεται στον χώρο των θρησκευτικών γραμμάτων. Πολλοί φωτισμένοι και άξιοι κληρικοί και μοναχοί της Εκκλησίας μας σπουδάζουν, μελετούν και διδάσκουν τα έργα των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας. Βρισκόμαστε, λοιπόν, στην εποχή της αναγέννησης των Πατερικών σπουδών και των χριστιανικών γραμμάτων. Σε όλο τον υπόδουλο ελληνικό χώρο διδάσκουν εμπνευσμένοι κληρικοί και μοναχοί, λειτουργούν εκκλησιαστικές σχολές και παρατηρούνται εκδόσεις Πατερικών κειμένων.
Μέσα σε αυτήν την ατμόσφαιρα, το 1770 στην Ύδρα συναντιέται ο Μακάριος με τον νεαρό τότε Νικόδημο από την Νάξο, τον μετέπειτα Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη. Οι δύο άνδρες γίνονται αμέσως φίλοι, παρά την μεγάλη διαφορά ηλικίας τους. Τους συνδέει η αγάπη για το Γένος και την Ορθοδοξία. Στην φιλική αυτή συντροφιά έπειτα από χρόνια θα προστεθεί και ο Αθανάσιος ο Πάριος. Και οι τρεις αποτελούν τους ηγέτες του κινήματος των Κολλυβάδων και θεωρούνται οι πρωτεργάτες της πνευματικής αναγέννησης των Πατερικών και χριστιανικών γραμμάτων. Πολλά έργα, όπως η ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ, αποτελούν προϊόν της συνεργασίας τους.
Ο Άγιος Μακάριος φιλοξενήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Ύδρα, στην ιερά μονή της Παναγίας της Φανερωμένης. Ο ίδιος είχε ξεχωρίσει και επιλέξει για ασκητήριό του ένα απομακρυσμένο σπήλαιο στην Ζούρβα. Αναφέρεται ότι παρόμοια τέτοια ασκητήρια διατηρούσε και σε άλλα νησιά του Αιγαίου.
Η Ύδρα είναι σφραγισμένη από την παρουσία και το έργο του. Σήμερα στο νησί θα συναντήσει ο επισκέπτης ναούς που έχουν εγκαινιαστεί από τον Άγιο, αντιμήνσια που φέρουν την υπογραφή του, διδαχές και συμβουλές που έχουν διασωθεί προφορικά από γενιά σε γενιά. Επίσης μέσα στην πόλη της Ύδρας ο επισκέπτης θα περπατήσει στην πλατεία που φέρει το όνομα του Αγίου, γιατί, σύμφωνα με την παράδοση , εκεί ο Άγιος δίδασκε.
Η μνήμη του Αγίου εορτάζεται στις 17 Απριλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου