Ἀναρτοῦμε
τὴν εἴδηση μαζὶ μὲ τὴν ἔκφραση τῆς λύπης μας, γιατὶ οἱ Πατέρες ποὺ τὴν
διοργάνωσαν καὶ θὰ τὴν πραγματοποιήσουν:
α) Ξεκίνησαν
μὲ ἁγιοπατερικὲς προϋποθέσεις νὰ ἐφαρμόσουν ὅ,τι οἱ Ἅγιοι μᾶς δίδαξαν γιὰ τὴ
στάση μας σὲ καιρὸ αἱρέσεων, πόσο μᾶλλον σὲ καιρὸ τῆς ἐσχατολογικῆς Παναιρέσεως
τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
β) Στὴ
πορεία ἄλλαξαν θέσεις καὶ ἀκολουθοῦν πλέον τὴν ἀντιπατερικὴ γραμμὴ τοῦ π.
Θεοδώρου Ζήση καὶ τοῦ π. Νικολάου Μανώλη ποὺ κατηγοροῦσαν. Γραμμὴ ποὺ σὰν ἄτομα
ἔχουν κάθε δικαίωμα νὰ ἐφαρμόσουν, ὄχι ὅμως νὰ θέλουν νὰ τὴν ἐπιβάλλουν ὡς τὴν
γραμμὴ τῆς Ἐκκλησίας, διαστρέφοντας τὴν διδασκαλία ἑκατοντάδων Ἁγίων ποὺ τὴν ἐπισφράγισαν
μὲ τὸ αἷμα τους.
γ) Ἡ ἀρχικὴ
ἀπόφαση μιᾶς πρώτης Κληρικολαϊκῆς Συνάξεως ποὺ ἀποφάσισε τὴν ἀνάγκη γιὰ μιὰ
τέτοια Σύναξη, δὲν προέβλεπε διεξαγωγὴ Ἡμερίδος γιὰ καταδίκη τῆς ληστρικῆς
Συνόδου. Ἡ Κολυμπάριος Σύνοδος ἤδη ἔχει καταδικαστεῖ στὴ συνείδηση τῶν πιστῶν
καὶ μὲ ὅσα δημοσιεύθηκαν ἔχουν ἐξαντληθεῖ τὰ βασικὰ ἐπιχειρήματα γιὰ τὴν ἀπόδειξη
τοῦ ὅτι αὐτὴ ἡ Σύνοδος δὲν ἦταν «οὔτε ΑΓΙΑ, οὔτε
ΜΕΓΑΛΗ, οὔτε ΣΥΝΟΔΟΣ» (“Θεοδρομία”).
Ἡ ἀρχικὴ ἀπόφαση ἦταν τὸ νῦν ἀναγκαῖο:
μιὰ Σύναξη ποὺ θὰ ὀργάνωνε τὸν ἀγώνα, ὅσων ἔχουν διακόψει τὸ
Μνημόσυνο τῶν Οἰκουμενιστῶν, διότι μόνο αὐτὸ φοβοῦνται οἱ Οἰκουμενιστές, ὅπως ἔδειξαν
τὰ τελευταῖα γεγονότα μὲ τὶς διώξεις, ὅσων ἀποτειχίζονται. Κι αὐτὴ ἡ ἀπόφαση
παρεκάμφθη, χωρὶς νὰ ἐρωτηθοῦν ἐκεῖνοι ποὺ συμμετεῖχαν στὴν σύναξη γιὰ τὴν πρώτη
ἀπόφαση.
δ) Ἀπὸ
Σύναξη ὅσων ἀποτειχίστηκαν μετετράπη σὲ Ἡμερίδα μὴ ἀποτειχισμένων
καὶ μερικῶν ἀποτειχισμένων. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο (ὅπως
φαίνεται) καὶ ὁ Καθηγούμενος καὶ Ἀρχιμανδρίτης π. Παΐσιος Παπαδόπουλος
(ὁ ὁποῖος διέκοψε τὸ μνημόσυνο τοῦ μητροπολίτη Φλωρίνης) δημοσίευσε
ἄρθρο στὸ ὁποῖο ἀνακοινώνει (ἐδῶ) ὅτι δὲν θὰ παραστεῖ σ’ αὐτὴ τὴν ἡμερίδα. Αὐτὴ εἶναι
καὶ ἡ δική μου τοποθέτηση ὡς μέλους τῆς πρώτης Σύναξης τῆς Λάρισας, τῆς ὁποίας ἡ
ἀπόφαση ἀκυρώθηκε.
Σημάτης Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου