Τι
έπρεπε λοιπόν να κάνη ο Θεός; Η τι άλλο έπρεπε να γίνη παρά να ανανεωθή
το «κατ΄ εικόνα», ώστε δι΄ αυτού να δυνηθούν οι άνθρωποι πάλιν να τον
γνωρίσουν; Και πως άλλως θα ηδύνατο να γίνη αυτό παρά δια της
προσελεύσεως αυτής της ιδίας της εικόνος του Θεού, δηλαδή του Σωτήρος
ημών Ιησού Χριστού; Δι΄ άνθρώπων μεν δεν ήτο δυνατόν, επειδή αυτοί είχον
δημιουργηθή «κατ΄ εικόνα»· αλλ΄ ούτε δι΄ αγγέλων, διότι αυτοί δεν είναι
εικόνες. Δια τούτο ο Λόγος του Θεού ενηνθρώπησε, δια να επιτύχη να
αναδημιουργήση τον «κατ΄ εικόνα» άνθρωπον, αυτός ο οποίος ήτο εικών του
Πατρός. Και δεν ήτο δυνατόν να γίνη αλλιώς, αν δεν εξηφανίζετο ο θάνατος
και η φθορά. Δια τούτο ευλόγως έλαβε θνητόν σώμα, δια να είναι δυνατόν
και ο θάνατος να εξαφανισθή εις αυτόν και οι «κατ΄ εικόνα» άνθρωποι να
ανακαινισθούν πάλιν. Δι αυτήν λοιπόν την ανάγκην δεν εχρειάζετο τίποτε
άλλο, παρά η εικών του Πατρός…
Όπως
λοιπόν ο καλός διδάσκαλος που φροντίζει δια τους μαθητάς του, εκείνους
που δεν δύνανται να καταλάβουν τα πολύ μεγάλα, τους εκπαιδεύει με
συγκατάβασιν έστω και δια των απλουστέρων, τοιουτοτρόπως και ο Λόγος του
Θεού, όπως και ο Παύλος λέγει, «επειδή εν τη σοφία του Θεού ουκ έγνω ο
κόσμος δια της σοφίας τον Θεόν, ευδόκησεν ο Θεός δια της μωρίας του
κηρύγματος σώσαι τους πιστεύοντας» (Α΄ Κορ 1, 21). Επειδή οι άνθρωποι,
αφού απεμακρύνθησαν από την ορθήν αντίληψιν περί Θεού και είχον
εστραμμένα προς τα κάτω τα μάτια, σαν να είχον βυθισθή εις βυθόν,
ανεζήτουν τον Θεόν εις την δημιουργίαν και τα αισθητά, κατεσκεύασαν ως
θεούς των ανθρώπους θνητούς και δαίμονας· δια τούτο ο φιλάνθρωπος και
κοινός Σωτήρ όλων, ο Λόγος του Θεού, λαμβάνει δια τον εαυτόν σώμα, και
με τους ανθρώπους ως άνθρωπος συναναστρέφεται και βοηθεί τας αισθήσεις
όλων. Έτσι και εκείνοι που σκέπτονται ότι ο Θεός είναι σωματικός, δια
των έργων τα οποία ο Κύριος κάνει με το σώμα, δι΄ αυτών να εννοήσουν την
αλήθειαν και δι΄ αυτού να σκεφθούν τον Πατέρα. Επειδή δε ήσαν άνθρωποι
και έβλεπον τα πάντα ως άνθρωποι, όσα και αν υπέπιπτον εις τας αισθήσεις
των, έβλεπον να βοηθούνται δια των αισθήσεων, ώστε με όλα να
διδάσκωνται την αλήθειαν. Είτε ελάτρευον με φόβον την κτίσιν, όμως την
έβλεπαν να ομολογή Κύριον τον Χριστόν. Είτε ήτο η διάνοιά των
προκατειλημμένη από ανθρώπους, ώστε να τους θεωρή θεούς, από τα έργα
όμως του Σωτήρος, που ήσαν μοναδικά συγκρινόμενα προς πάντα,
αποδεικνύεται μεταξύ των ανθρώπων ο Σωτήρ μόνον Υιός Θεού, διότι οι
άνθρωποι δεν έκαναν τόσον σπουδαία έργα, σαν αυτά τα οποία έκανεν ο
Λόγος του Θεού. Αν και ήσαν προκατειλημμένοι και με τους δαίμονας,
βλέποντες όμως να διώκωνται αυτοί υπό του Κυρίου, αντελαμβάνοντο ότι
μόνον αυτός είναι ο Λόγος του Θεού και ότι οι δαίμονες δεν είναι θεοί.
Αν και είχε κυριευθή ο νους των από νεκρούς, ώστε να λατρεύουν τους
ήρωας και τους θεούς που αναφέρουν οι ποιηταί, βλέποντες την ανάστασιν
του Σωτήρος, ωμολόγουν ότι εκείνοι είναι ψευδείς και μόνον ο Κύριος
είναι αληθινός, ο Λόγος του Πατρός ο οποίος κυριαρχεί και επί του
θανάτου.
Δια
τούτο και εγεννήθη και ως άνθρωπος έζησε και απέθανε και ανέστη. Με τα
ιδικά του έργα εξησθένισε και επεσκίασε τα απ΄ αιώνος έργα όλων των
ανθρώπων που έζησαν, ώστε όπου έχουν περιπέσει οι άνθρωποι να τους
σηκώση από εκεί, και να διδάξη τον αληθινόν Πατέρα αυτού, όπως και ο
ίδιος λέγει· «Ήλθον σώσαι και ευρείν το απολωλός» (Λκ. 19, 10).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου