Περί αγανάκτησης

+ Ένας πνευματικός άνθρωπος, όταν πάει με αγανάκτηση να υπερασπίσει τον εαυτό του για ένα ατομικό του θέμα, αυτό είναι καθαρά εγωιστικό, είναι ενέργεια του πειρασμού. Δέχεται επιδράσεις δαιμονικές εξωτερικές. Αν κάποιον τον αδικούν ή τον κοροϊδεύουν, αυτόν πρέπει οι άλλοι να τον υπερασπίζονται, για το δίκιο, όχι για προσωπικό τους συμφέρον. Δεν ταιριάζει να μαλώνεις για τον εαυτό σου. Άλλο το να αντίδρασεις, για να υπερασπιστείς σοβαρά πνευματικά θέματα, θέματα που






 + Και προσέφερον αυτώ παιδία, ίνα αυτών άψηται· οι δε μαθηταί επετίμων τοις προσφέρουσιν. Ιδών δε ο Ιησούς ηγανάκτησε και είπεν αυτοίς· άφετε τα παιδία έρχεσθαι προς με, και μη κωλύετε αυτά· των γαρ τοιούτων έστιν η βασιλεία του Θεού. [Έφεραν στον Κύριο μερικά παιδιά για να τους δώσει την ευλογία Του, οι μαθητές όμως έκαναν αυστηρές συστάσεις σ' αυτούς που τα έφεραν (διότι θεώρησαν, ότι ο Κύριος είχε άλλα σοβαρότερα να κάνει). Βλέποντας λοιπόν ο Ιησούς αυτό, αγανάκτησε και είπε στους μαθητές του: ''Αφήστε τα παιδιά να έρχονται σ' Εμένα. Μην τα εμποδίζετε, διότι η Βασιλεία του Θεού ανήκει σε ανθρώπους, που είναι σαν και αυτά''.] ~ Κατά Μάρκον 10,13-14 ~

+ Υπάρχει δηλαδή και δικαία, Θεία αγανάκτηση και μόνο αυτή η αγανάκτηση δικαιολογείται στον άνθρωπο. Ο Μωϋσής, όταν είδε τον λαό να θυσιάζει στο χρυσό μοσχάρι, αγανάκτησε και πέταξε κάτω τις πλάκες με τις εντολές που του έδωσε ο Θεός και έσπασαν. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Ένας πνευματικός άνθρωπος, όταν πάει με αγανάκτηση να υπερασπίσει τον εαυτό του για ένα ατομικό του θέμα, αυτό είναι καθαρά εγωιστικό, είναι ενέργεια του πειρασμού. Δέχεται επιδράσεις δαιμονικές εξωτερικές. Αν κάποιον τον αδικούν ή τον κοροϊδεύουν, αυτόν πρέπει οι άλλοι να τον υπερασπίζονται, για το δίκιο, όχι για προσωπικό τους συμφέρον. Δεν ταιριάζει να μαλώνεις για τον εαυτό σου. Άλλο το να αντίδρασεις, για να υπερασπιστείς σοβαρά πνευματικά θέματα, θέματα που αφορούν την πίστη μας, την Ορθοδοξία, αυτό είναι καθήκον σου! Όταν σκέφτεσαι τους άλλους και αντιδράς, για να τους βοηθήσεις, τότε αυτό είναι καθαρό, γιατί γίνεται από αγάπη. Δεν έχει κακία μέσα του, ούτε κάνει κακό στον άλλον. ''Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε'' (Ψαλμοί 4,5), δεν λέει ο Δαβίδ; ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Να ξέρετε, ότι όχι μόνο η κατάρα των γονέων πιάνει πολύ, αλλά και η αγανάκτησή τους. Ο γονέας μόνο να αγανακτήσει με το παιδί του, το παιδί δεν βλέπει άσπρη μέρα. Η ζωή του είναι όλο βάσανα. Ταλαιπωρείται πολύ σ' αυτήν τη ζωή, αλλά ξελαφρώνει στην άλλη, γιατί ξοφλάει εδώ μερικά... ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

 + Να μην αγανακτούμε με εκείνους που είναι βλάσφημοι, αντίθεοι, διώκτες κ.λπ. Η αγανάκτηση κάνει κακό. Τα λόγια τους, την κακία τους να μισήσουμε, ούτε να αγανακτούμε εναντίον του. Να προσευχηθούμε γι' αυτόν. Ο Χριστιανός έχεις αγάπη και φέρεται ανάλογα. ~ Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ~

 + Όταν κάποιος σας ενοχλεί, η αγανάκτηση είναι αδικαιολόγητη, καθώς γεννιέται από τον εγωισμό. Τότε ο ο εχθρός είναι κοντά σας. Και κερδίζει... Η αγανάκτηση και ο θυμός επιτρέπονται μόνο, όταν στρέφονται εναντίον των κακών λογισμών και επιθυμιών. ~ Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος ~








αφορούν την πίστη μας, την Ορθοδοξία, αυτό είναι καθήκον σου! Όταν σκέφτεσαι τους άλλους και αντιδράς, για να τους βοηθήσεις, τότε αυτό είναι καθαρό, γιατί γίνεται από αγάπη. Δεν έχει κακία μέσα του, ούτε κάνει κακό στον άλλον. ''Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε'' (Ψαλμοί 4,5), δεν λέει ο Δαβίδ; ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Να ξέρετε, ότι όχι μόνο η κατάρα των γονέων πιάνει πολύ, αλλά και η αγανάκτησή τους. Ο γονέας μόνο να αγανακτήσει με το παιδί του, το παιδί δεν βλέπει άσπρη μέρα. Η ζωή του είναι όλο βάσανα. Ταλαιπωρείται πολύ σ' αυτήν τη ζωή, αλλά ξελαφρώνει στην άλλη, γιατί ξοφλάει εδώ μερικά... ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

 + Να μην αγανακτούμε με εκείνους που είναι βλάσφημοι, αντίθεοι, διώκτες κ.λπ. Η αγανάκτηση κάνει κακό. Τα λόγια τους, την κακία τους να μισήσουμε, ούτε να αγανακτούμε εναντίον του. Να προσευχηθούμε γι' αυτόν. Ο Χριστιανός έχεις αγάπη και φέρεται ανάλογα. ~ Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ~

 + Όταν κάποιος σας ενοχλεί, η αγανάκτηση είναι αδικαιολόγητη, καθώς γεννιέται από τον εγωισμό. Τότε ο ο εχθρός είναι κοντά σας. Και κερδίζει... Η αγανάκτηση και ο θυμός επιτρέπονται μόνο, όταν στρέφονται εναντίον των κακών λογισμών και επιθυμιών. ~ Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος ~

+ Βλέπεις κάποιον να τρώει με τα χέρια του και αγανακτείς. Αυτό δείχνει σαφώς, ότι δεν άρχισες ακόμη την πνευματική σου ζωή. Η άσκησή σου είναι στα προοίμια. ~ Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης ~

+ Η αγανάκτηση δεν είναι αμαρτία και είναι ένα σπουδαιό στοιχείο, για την άμυνα κατά του κακού, αλλά και για την διατήρηση του αγαθού. Πώς θα διατηρήσουμε το αγαθό, εάν δεν αγανακτήσουμε εναντίον του κακού; Εκείνο που πρέπει να προσέξουμε, είναι το κίνητρο της αγανακτήσεως, το 5 οποίο πρέπει να είναι αγαθό, διαφορετικά καθιστούμε την αγανάκτησή μας εφάμαρτη. ~ π. Αθανάσιος Μυτιληναίος ~

+ Το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν νοιώθουν ''δικαία αγανάκτηση'', είναι ένα θλιβερό σημάδι, διότι δείχνει, ότι δεν υπάρχει επίγνωση της πραγματικής φύσεως της αμαρτίας.

+ Έφτασε ο κόμπος στο χτένι. + Έφτασε πια το μαχαίρι στο κόκκαλο.


3) Πότε η αγανάκτηση δεν είναι αμαρτία


Μια φορά ήρθε στο Καλύβι κάποιος, που ήταν σωματώδης σαν γορίλλας και

κάθισε σε μια άκρη. Εκείνη την ώρα έλεγα σε μια παρέα:

- Βρε, μόνο για παρελάσεις είστε, όχι για μάχες. Θυσιάστηκε ο Χριστός.

Έχουμε Ορθοδοξία. Μαρτύρησαν Άγιοι που μας βοηθούν ακόμη και αν δεν

είχαν πέσει αυτοί, ποιός ξέρει τι θα είμασταν.

Όλα αυτά τον είχαν εξοργίσει. Ερχόταν, έφευγε ο κόσμος, αυτός καθόταν

εκεί. Είχε τον σκοπό του... Ήταν ένα κρύο πράγμα. Τελικά έφυγαν και οι

τελευταίοι.

- Νύχτωσε του λέω, άντε που θα πας;

- Δεν με απασχολεί το θέμα, μου λέει.

- Με απασχολεί εμένα, άντε να πας του λέω.

Ορμάει τότε πάνω μου και με αρπάζει από τον λαιμό.

- Α, βρε εσύ με τους θεούς σου.., μου λέει.

Όταν άκουσα να μου λέει: ''τους θεούς σου'', ένοιωσα σαν να έβρισε τον

Θεό.

- Τί, ειδωλολάτρης είμαι εγώ; Ποιούς θεούς βρε αθεόφοβε; του λέω.

Του έδωσα μια σπρωξιά, σωριάστηκε κάτω και μαζεύτηκε κουβάρι. Πως

βγήκε έξω από την πόρτα και εγώ δεν κατάλαβα. Αυτός είχε καθίσει στο

τέλος, γιατί φαίνεται ήθελε να με ξεκάνει, αφού με άρπαξε από τον λαιμό

να με πνίξει... ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~