<<Κάποιος ερημίτης, καθόταν έξω από το κελλί του, που ευρισκόταν ψηλά σε ένα βράχο και έβλεπε απέναντι το ποτάμι, να έχει φουσκώσει.

Εκείνη την ημέρα έβρεχε καταρρακτωδώς, είχε κατεβάσει πολύ νερό, με αποτέλεσμα να διακοπεί το πέρασμα από μία γέφυρα, που υπήρχε εκεί. Σε μιά στιγμή βλέπει κάποιον, που είχε την ανάγκη να περάσει το ποτάμι. Τον βλέπει λοιπόν,  να γονατίζει και να προσεύχεται στον Θεόν, γιά να τον βοηθήσει να περάσει απέναντι. Μπροστά σε αυτό το θέαμα, ο ερημίτης σήκωσε και αυτός τα χέρια του στον Ουρανό και προσευχήθηκε γι’ αυτόν. Μετά από πολλή ώρα σηκώνεται ο άνθρωπος, κάνει τον Σταυρό του και μπαίνει μέσα στο ποτάμι, αλλά το ποτάμι τον παρέσυρε και τελικά πνίγηκε…

Ο ερημίτης σοκαρίσθηκε… Γιά πολλή ώρα δεν μπορούσε να συνέλθει…

«Γιατί δεν εισακούσθηκαν οι προσευχές μας;», αναρωτήθηκε.

Μετά από λίγο έρχεται κάποιος άλλος άνθρωπος στο ποτάμι, κάνει τον Σταυρό του, μπαίνει στο ποτάμι και περνάει απέναντι!

Σάστισε ο ερημίτης!

«Πού είναι η Δικαιοσύνη του Θεού;», αναρωτήθηκε.

Γονατίζει τότε και λέει:

«Δεν σηκώνομαι από εδώ, Κύριε, αν δεν μου πεις γιατί ενήργησες έτσι…»

Ο Θεός τότε, που είναι Αγαθός και συγκαταβαίνει στην αδυναμία του ανθρώπου,  στέλνει έναν Άγγελο, γιά να διαφωτίσει τον ερημίτη, και του λέει:

«Τί κάνεις εδώ, γέροντα; Γιατί προσεύχεσαι;».

«Να, γιά κάτι που είδα και σκανδαλίσθηκα», και του ανέφερε τα δύο περιστατικά που είδε στο ποτάμι.

Ο Άγγελος τότε του λέει:

«Αυτός που δεν πνίγηκε, προσευχόταν καθημερινά και θα συνέχιζε να προσεύχεται!! Ενώ αυτός που πνίγηκε, προσευχήθηκε μόνο τώρα που είχε ανάγκη. Ούτε προσευχόταν, αλλά και ούτε και θα προσευχόταν στο μέλλον».

Δεν κοροϊδεύεται και δεν γελιέται ο Θεός! Όποιος προσεύχεται και θυμάται τον Θεόν μόνο στην ανάγκη του, ο Θεός δεν τον ακούει! Ακούει εκείνους που προσεύχονται καθημερινώς και ευρίσκονται εν μετανοία!!>>!!!

Δημήτριος Παναγόπουλος – Λαϊκός Ιεροκήρυξ (1916-1982)

πηγή: dromokirix.gr

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ